ՉԻՉԵՐԻՆ ԳԵՈՐԳԻ Վասիլևիչ (1872-1936 թթ.), ռուս դիվանագետ: ՌԿ(բ)Կանդամ: 1918 թ.՝ ՌԽՖՍՀ արտաքին գործերի ժողկոմի տեղակալ, 1918-30 թթ.՝ ՌԽՖՍՀ (1923 թվականից՝ ԽՍՀՄ) արտգործ ժողկոմ: Ստորագրել է 1918 թ. Բրեստի հաշտության պայմանագիրը Գերմանիայի հետ: Ղեկավարել է խորհրդային պատվիրակությունը ռուս-թուրքական և ռուս հայկական բանակցություններում (տե՛ս Շանթի առաքելությունը): Ջանքեր է գործադրել՝ կարգավորելու հարաբերությունները Հայաստանի Հանրապետության և Թուրքիայի միջև, նշել, որ բարեկամական հարաբերությունները Խորհրդային Ռուսաստանի և Թուրքիայի միջև հնարավոր են այն պայմանով, եթե Թուրքիայի և հայ ժողովրդի միջև «հաստատվի փոխադարձ սահմանազատում, դադարի փոխադարձ ջարդը...»: Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև սահմանազատման խնդիրը քննելով՝ Չիչերինը գտնում էր, որ անհրաժեշտ է, որպեսզի Խորհրդային Ռուսաստանը վարի «բացարձակ օբյեկտիվ և խիստ անկողմնակալ» քաղաքկանություն, պահանջում էր չափավորել Խորհրդային Ադրբեջանի նկրտումները Հայաստանի հողերի նկատմամբ: «Խլել Հայաստանից որևէ մաս և մեր ձեռքով տալ Ադրբեջանին դա կնշանակեր կատարյալ կեղծ երանգ տալ մեր ամբողջ քաղաքականությանը Արևելքում»: Չէր բացառում Խորհրդային Ռուսաստանի և Հայաստանի Հանրապետության միջև բարեկամական հարաբերություններ հաստատելու հնարավորությունը: Սակայն որոշ պարագաների բերումով, այդ թվում՝ Խորհրդային Ռուսաստանի մերձեցումը քեմալական Թուրքիայի հետ, չհաջողվեց արդար խաղաղություն հաստատել Կովկասում, ճիշտ լուծել տարածքային սահմանազատման խնդիրները:
Հ. Լիլոյան
Գրականության ցանկ
«Հայկական հարց» հանրագիտարան, Երևան, 1996 թ.:
Հարութունյան Բ., ՀՀ Սահմանների խնդիրը ՀՀ և ՌԽՖՍՀ միջև կնքված պայմանագրերում, Երևան:
.jpg&width=50)
ՎԱՆԻ ՀԵՐՈՍԱԿԱՆ ԻՆՔՆԱՊԱՇՏՊԱՆՈՒԹՅՈՒՆԸ (7.IV-6.V.1915Թ.)ԵՊՀ 2-րդ մասնաշենք, 5-րդ հարկ,
Հեռ.` + 37460 71-00-91
Էլ-փոստ` info@armin.am
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են: Կայքի նյութերի մասնակի կամ ամբողջական օգտագործման, մեջբերումների կատարման դեպքում հղումը պարտադիր է` www.armeniansgenocide.am
